Mahi-məhərrəm oldu yenə göylər ağladı
SəhərAzəri - MƏHƏRRƏM ayının gəlib çatması münasibəti ilə, Aşura ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Əhli0beyt (ə) şairi Mirzə MəhəmmədTəqi Qumri Dərbəndidən bir şer. İltimasi dua
Mahi-məhərrəm oldu yenə göylər ağladı,
Düşdü cahäne qülqülə aləmlər ağladı.
Gəldi mehi-müsibetü eyyami-təziyə,
Bu matəmezayə görün kimler ağladı.
Şahi-rüsül, əmiri-ərəb, xətmi-ənbiya,
Əmmaməsin alıb ələ peyğəmbər ağladı.
Döndü xəzanə gülşəni Zəhrayi-əthərin,
Dəşti-Nəcəfdə sərvəri-din Heydər ağladı.
Qətli-Hüseynə eylədi iqdam Şümri-dun,
Amma əlində rəhmə gəlib xəncər ağladı.
Başın alıb diz üstə kəfensiz verəndə can,
Xeyrənnisə başında qara möcər ağladı.
öəli-cəfa ilə qolu bağlandı Zeynəbin,
Gördü bu halı şurə gəlib ləşkər ağladı.
Çəkdi Səkinə ahi-cigər suzi-sinədən,
Meydan içində nəşi-Əli Əkbər ağladı.
Oldu ərus ləşkəri-küffarə dəstgir,
Torpaqlar üstə Qasimi-gülpeykər ağladı.
Gülsum olanda zillətilə nəqayə süvar,
Əbbasi-namdar vəfapərvər ağladı.
Qumri, bu qisseyi-ələməfzanı qıl tamam,
Əldə qələm şərarə tutub, dəftər ağladı.
