SAHAR

İslam dini müsəlmanlardan çoxlu əməl gözləmir, sadəcə xalis əməl gözləyir.

Hər bir insandan gücü çatan qədər əməl gözləyir. “Allah heç bir kəsin boynuna güc və qüvvəsindən artıq vəzifə qoymur”. (“Bəqərə” 286).

Hər bir əməlin dəyəri onun keyfiyyətinə görədir. Misal üçün, namazda ən mühüm olan amil – qəlb hüzurudur. Nə zaman Quran tilavəti fikir və keyfiyyət ilə bir yerdə olarsa, xüsusi bərəkət və fəzilətə malik olar.

İxlas – bəndəlik ruhudur və ixlas olmadan ibadətin dəyəri yoxdur.

İmam Sadiq (ə) buyurur: “Niyyət əməldən üstündür və agah olun ki, niyyət – əməlin həqiqətidir”. (Erfan)

Çox təəssüf ki, bəzən Quranı elə tilavət edirik ki, hövsələmiz daralır və surənin sonuna tez çatmaq istəyirik. Onun məna və batininə heç diqqət etmirik. Məgər belə bir tilavətdən bəhrə aparmaq olarmı?

İmam Əli (ə) buyurur: “Quranı aydın oxuyun və Quranın təsiredən zərbələri ilə daşlaşmış və qəsavət bağlamış qəlblərə vurun. Ola bilsin ki, tərpənsin və təsir etsin. Bütün fikir və himmətiniz bu olmasın ki, surənin axırına çatasınız”.

Baxmayaraq ki, Quranı çox oxumaq və xətm etmək fəzilət hesab olunur, ancaq Quranın batini ədəbi tələb edir ki, onun keyfiyyətinə də diqqətgöstərək.

Ona görə də deyə bilərik ki, Quran oxuyan zaman onun kəmiyyətindən çox, keyfiyyətinə diqqət etməliyik. Gözəl avaz, aram və diqqətlə oxunan Quran ayələrinin ruh və canımıza təsiri, diqqətsiz və hövsələsiz oxuduğumuz Quranın təsirindən daha çoxdur.